Leer nu Italiaans aan de Volksuniversiteit Utrecht!

Altijd al Italiaans willen leren? Er zijn nog plekken beschikbaar voor de Intensieve cursus Italiaans 1 (voor beginners) die op dinsdag 31 januari begint aan de Volksuniversiteit Utrecht. In 12 lessen van 3 uur leert u de beginselen van de Italiaanse taal en heeft u een basis waarmee u in Italië al aardig uit de voeten kunt. Voor meer informatie over de cursus en inschrijving:
Link naar Italiaans 1 Intensief Volksuniversiteit Utrecht

Interculturele kronkels

Interculturele communicatie betekent eigenlijk niets anders dan de communicatie tussen twee culturen. Het is echter niet zo eenvoudig als het lijkt, en het is dan ook niet zo verwonderlijk dat de studie van interculturele problemen de laatste jaren zoveel aandacht krijgt. Ik ben italianiste, gespecialiseerd in de interculturele communicatie tussen Italië en Nederland en bovendien italofiel. En toch blijven culturele verschillen mij verbazen.

Stereotiepen kunnen je veel leren over een andere cultuur, zolang je er maar voorzichtig mee omgaat. Door alle Italianen te omschrijven als spaghetti-etende, langharige vrouwenversierders, belastingontduikende maffiosi met een sterke voorkeur voor voetbal en mode, of rumoerige, zwaar gesticulerende mammoni die tot lang na hun dertigste thuis blijven wonen raak je misschien een aantal zeer belangrijke kenmerken van de Italiaanse maatschappij. Maar er is méér… en niet alle Italianen voldoen aan deze eigenschappen.

 

Mijn inmiddels jarenlange ervaring met Italië en de Italianen heeft er helaas niet toe geleid dat ik ze door en door ken, of begrijp, of altijd precies weet hoe ik met ze om moet gaan. Al jaren probeer ik door te dringen tot de binnenste lagen van de culturele ui die Italië heet. De buitenste laag, de symbolen, ken ik inmiddels wel. De Tricolore is, hoe weinigzeggend ook, het symbool van een land dat misschien alleen een geografische eenheid is. Het Italiaans een taal die eigenlijk alleen in grammaticaboeken bestaat. Ook de gesti, gebaren, zijn regionaal gebonden en daardoor niet betekenisvast. De volgende laag van de ui, de helden, moeten mijns inziens vooral gezocht worden in beroemde calciatori, en historische figuren zoals Garibaldi, naar wie in elke stad wel een plein of straat vernoemd is. Ook de rituelen zijn mij inmiddels bekend: men begroet elkaar met twee zoenen, ook mannen onder elkaar, en met Capodanno eet men, gehuld in rood ondergoed, zampone, gevulde varkenspoot, met linzen. De diepste laag is tevens de lastigste: de waarden. Ik onderzoek, test, probeer, denk, zoek. Soms succesvol, soms niet. Cultuur is gecompliceerd, en juist daardoor zo oneindig interessant…