Zzp-dilemma's

Toen ik me, inmiddels bijna vijf jaar geleden, als zzp’er inschreef bij de Kamer van Koophandel, lag de wereld voor me open. Alleen maar dingen doen die ik leuk vind, prachtige boekvertalingen maken en altijd met Italië en het Italiaans bezig zijn. Zelf mijn tijd indelen, niet naar de pijpen van een gestreste baas hoeven te dansen. Mijn eigen boontjes doppen.

Hoewel ik wellicht in het begin nog niet alleen maar dingen kon doen die ik leuk vind - er moest immers ook brood op de plank - bleek mijn idee over het zzp-schap aardig te kloppen. De vrijheid die ik ervaar doordat ik zelf beslis waar en wanneer ik werk, en welke opdrachten ik wel of niet aanneem, is onbetaalbaar. Ik ben inmiddels vele ervaringen rijker, heb een aardig klantenbestand opgebouwd en heb tot nu toe niets te klagen: het werk blijft maar komen. En daar ontstaat meteen mijn dilemma: hoe houd je als zzp’er werk en privé in balans? De hoogste tijd om mijn situatie eens aan een grondige analyse te onderwerpen. Als het ware een functioneringsgesprek met mezelf.

Conclusie: ik ben eigenlijk altijd aan het werk. Mijn gebruikelijke kantoortijden zijn ongeveer van 9 tot 18, en dan geef ik een paar avonden per week ook nog Italiaanse les. In het weekend werken is soms meer regel dan uitzondering, want deadlines zijn deadlines en die moeten worden gehaald. Twitter en Facebook gebruik ik voornamelijk zakelijk, en het tweeten, volgen en delen op deze sociale media vallen dus eigenlijk onder het kopje ‘werk’. Als ik op vakantie ben, lukt het me nooit helemaal om mijn e-mail niet te lezen. Als er nieuwe vertaalopdrachten voorbijkomen, terwijl ik eigenlijk al tot over mijn oren in het werk zit, ga ik toch rekenen, schuiven, passen en meten, want wellicht kan die ene opdracht er toch nog wel bij. Pasen? Kerst? Hemelvaartsdag? Niet werken betekent geen inkomen, dus vaak werk ik gewoon door. Aangezien mijn werk ook mijn grootste passie is, ben ik er bijna 24/7 mee bezig.

Is dat goed? Aan de ene kant wel. Mijn passie en enthousiasme werken aanstekelijk en zorgen ervoor dat ik altijd het best mogelijke werk aflever. Ik weet klanten aan me te binden, omdat ik deadlines altijd haal, nauwkeurig werk en open sta voor vragen of opmerkingen van mijn opdrachtgevers. Aan de andere kant merk ik dat ik het soms moet loslaten. Dat het niet erg is als ik een keertje een opdracht afwijs, omdat ik het simpelweg al te druk heb. Dat het menselijk lichaam niet is gemaakt om zeven dagen per week te werken: we hebben allemaal soms wat rust nodig. Dat mijn privéleven af en toe ook wat aandacht nodig heeft, dat ik meer tijd moet nemen om te ontspannen - alleen, met mijn partner of met vrienden. Dat ik soms gewoon Mara moet zijn, en niet Mara Schepers: voor al uw Italiaanse zaken!

 

Ik ga ermee aan de slag. Maar ik weet nu al dat ik in elk geval tot 1 juli bijna non-stop aan het werk zal zijn. Ook een vertaling nodig? Kijk eens op mijn website!